Gloucester Old Spot

Extrieur

De Gloucester Old Spot varken is een groot, wit varken met omrande zwarte vlekken. Er moet tenminste één vlek op het lichaam aanwezig zijn om  geaccepteerd te worden in het register. Daarnaast heeft de Gloucester Old Spot grote, hangende oren die wat voor hun ogen hangen. De beren van de Gloucester Old Spot bereiken een gewicht van 350 kg. De zeugen van de Gloucester Old Spot bereiken een gewicht van 280 kg. Het ras heeft maternale vaardigheden waardoor het grote nesten biggen op de weide’s kan grootbrengen. Daarbij moet de zeug minimaal 14 goed geplaatste spenen op zijn lichaam hebben. Het Gloucester Old Spot varken staat bekend om zijn volgzaamheid, intelligentie en productiviteit.

In het jaar 1800 is het Engelse varkensras Gloucester Old Spot ontstaan. Oorspronkelijk werd het de Gloucester Old Spot in de Berkeley vallei in Gloucestershire gehouden.  Het ras werd aangetroffen in de vallei van de Severn-rivier waar het jarenlang op traditionele wijze op de boerderijen werd gehouden. 

De streek Gloucestershire stond bekend om zijn kaasfabrieken en appelboomgaarden. Het Gloucester Old Spot leefde van de afvalproducten van deze economische activiteiten en wist dit afval om te kunnen zetten in waardevolle eiwitten. De plaatselijke volkscultuur geloofde dat de zwarte vlekken op de huid van de varkens kneuzingen waren, veroorzaakt door de appelen die van de bomen op de varkens terecht kwamen.

Hoe succesvol dit innemende varkensras is, blijkt uit het feit dat er pubs, cafés en zelfs bieren naar dit varkensras zijn genoemd.

De Gloucester Old Spot bereikte zijn hoogtepunt in Groot-Brittannië net na de Eerste Wereldoorlog. In deze periode was mager, gestreepte spek erg populair. Het magere vlees van de Gloucester Old Spot was dan ook perfect voor deze periode. Gloucester Old Spot heersten als favoriete varkensvlees voor veeleisende fijnproevers. Daarnaast heerste het ook als favoriete varkensras in de vee tentoonstellingen tot in de jaren ’20 en vreogen jaren ’30.

Na de Tweede Wereldoorlog werd de Gloucester Old Spot zeldzaam. Met de komst van de intensieve varkenshouderij werden bepaalde magere, bleke rassen met een hoge opbrengst gekozen om te voldoen aan de fabrieksomstandigheden en de behoeften naar massaproductie en verminderde de interesse in varkens die buiten gedijden. Onder de consumentendruk wordt de Gloucester Old Spot weer in toenemende mate in Engeland buiten gehouden als lopend spekvarken.

De Gloucester Old Spot zijn uitstekende foerageerders. Ze eten appels die door de wind van de bomen vallen, overblijfselen van geperste appels die gebruikt worden om cider te maken, en wei uit de kaasmakerijen. Het varkensras staat dan ook wel bekend als ‘boomgaardvarken’.

Het ras is van nature rustig en stabiel. De zeugen werpen voor een oud ras flinke tomen, geven veel melk en zijn goede moeders. Verder zijn de beren van dit ras zijn vriendelijk tegenover de biggen.

Geschiedenis

Vlees

Op 19 juli 2010 is de aanvraag om de status van de Europese Commissie Traditional Speciality Guaranteerd (TSG) verleend voor het Old Spots varkensvlees. De TSG-certificering bevestigd dat een bepaald voedingsproduct objectief specifieke kenmerken bezit, die zich onderscheid van alle andere rassen in zijn categorie. Waarbij zijn grondstoffen, samenstelling of productiemethode minimaal 30 jaar consistent is.

Het vlees van de Gloucester Old Spot heeft de volgende kenmerken: een dikkere vetlaag, een kleinere spierlaag, minder bleke spierkleur, grotere vochtretentie in de spierstructuur bij het invriezen of bereiden, zachter en sappiger vlees, een ander smaakprofiel in vergelijk met op conventionele wijze geproduceerd varkensvlees.